Μια σπουδή επί της στιγμής κατά την οποία θα ξεφύγεις από την ως άλλωτε τετριμένη ρήση "Η ιστορία επαναλαμβάνεται"...

Καιροσκόπων τα ραντεβού εξετέλεψαν εκ παιδιώθεν. <άγνωστος ποιητής>
Είστε σίγουροι ότι θέλετε να συνεχίσετε? Τα Windows δε φέρουν καμμιά ευθύνη για τα ψυχολογικά προβλήματα που ίσως σας δημιουργηθούν μετά το πέρας της ανάγνωσης αυτού του post!

Πως λεγόταν να δεις εκείνο το τραγούδι που είχα ακούσει χωρίς να παίζει κάπου? Α ναι! "Χάλια". Ήταν του Φοίβου Δεληβοριά... Ή μήπως λεγόταν "Θα μαι κοντά σου όταν με θες" και ήταν του Αλκίνοου Ιωαννίδη? Ή μήπως "Να μαστε πάλι εδώ.." κι ήταν του Μανώλη Ρασούλη? Ή μήπως μια διασκευή ποτ πουρί του "Εκείνη" και του "Έχω μια λέξη"?
Ή μήπως το "Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω" το "Δεν ξέρω τι να τραγουδήσω", το "Σώσε με", το "Στα ίδια μέρη", το "Με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις", "Το πιο μακρύ ταξίδι μου", το "Μη μιλάς", το "Τι είναι αυτό που μας ενώνει", ή μήπως οι "7 νάνοι στο S/S Cyrenia" μαζί με το "Che θα πεθάνεις ξανά" του Ζουγανέλη?

Δεν μπορώ να θυμηθώ... Μα δεν γίνεται θα το βρω...

Ή μάλλον, θα αναγκαστώ να γράψω ένα ακόμη...