Σάββατο 12 Ιουλίου 2008

Ελλάς - Μια δυαδική Προσέγγιση της χώρας...

"Ελλάς η χώρα των 2 ταχυτήτων, της νεκράς και της όπισθεν" έλεγε κάποτε ο χάρυ κλυνν...

Μα βλέποντας σημειολογικά τη λέξη "ΕΛΛΑΣ", μου θυμίζει "ΕΛΑΚ"(Ελεύθερο Λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα), δυστυχώς όμως μόνο στην εμφάνιση υπάρχουν κοινά στοιχεία...

Αυτή η ανάρτηση δημοσιεύεται με αφορμή μια κουβέντα που είχαμε χθες με τον φίλο Π. Στην αρχή λοιπόν μιλούσαμε περί Πληροφορικής και Λειτουργικών Συστημάτων. Εκείνος ένθερμος υποστηρικτής του Mac OS κι εγώ, όπως πιθανόν να έχετε καταλάβει, φανατικός πιγκουΐνος που σημαίνει Linux for EVER! Κι εκεί που δεν το περιμέναμε και χωρίς να το καταλάβουμε καν η συζήτηση μεταπήδησε στο πολίτευμα και στις κυβερνητικές τακτικές (εκ των πραγμάτων "κλισε", που συνήθως εμφανίζεται με την παρουσία μπύρας - ποτού - παρέας).

Αν λοιπόν προσεγγίσουμε την κατάσταση της Ελλάδας σαν ένα ολοκληρωμένο κλειστό σύστημα, τι λειτουργικό θα είχε και με ποιές επεκτάσεις (όσον αφορά κυβέρνηση - πολίτες); Καταλήξαμε λοιπόν σε γενικές γραμμές ότι σήμερα εφαρμόζεται το μοντέλο Client-Server με τους πολίτες σε επίπεδο "πελάτη" και την κυβέρνηση σε επίπεδο "διακομιστή - εξυπηρετητή". Οι πολίτες κατά μεγάλο ποσοστό χρησιμοποιούν στα τερματικά τους "Windows 9x", ενώ η κυβέρνηση έχει στήσει server σε "Windows 3.1". Όπως είναι ξεκάθαρο ο όρος "blue screen of death" αποτελεί τη σύγχρονη καθημερινότητα και γενικότερα η χώρα "δεν αποκρίνεται". Κάθε πρωί, κάθε έλληνας ξυπνά με ένα "error" κάθε φορά μεγαλύτερο από το προηγούμενο. Τα σαββατοκύριακα, λόγω του ότι έχει περισσότερο χρόνο για να σκεφτεί βαράει και ένα "fatal error" έτσι για αλλαγή. Η κυβέρνηση παρουσιάζει μεταρρυθμίσεις ως "service packs". Φυσικά αυτά τα "service packs" είναι περήφανοι και αντιπροσωπευτικότατοι κάτοχοι του όρου, δηλαδή φορούν τη χλαμίδα του "σωτήρα - διορθωτή - για ένα καλύτερο άυριο" και στην ουσία αποδεικνύονται "βάναυσοι - καταστροφείς - που οδηγούν σφεντόνα στο χθές". Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που οι πολίτες οδηγούνται σε αλεπάλληλες "επαναφορές συστήματος". Επίσης, αναρρωτιούνται αν όντως άκουσαν καλά, σου λέει δεν είναι δυνατόν οι μεταρρυθμίσεις να είναι όλες απαράδεκτες, κάποιο καλό σημείο θα υπάρχει... και θέτοντας σε λειτουργία το πρωτόκολλο "GO BACK N" καταλήγουν για μια ακόμη φορά σε άτοπο!

Τίθεται το θέμα της προσαρμογής στις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φυσικά πως αλλιώς θα μπορούσα να την παρομοιάσω.... Η ίδια η "Microsoft"!!!

Αλλά για να μη φανούμε άδικοι, ας εξετάσουμε και την άλλη πλευρά! Έστω ότι η διακυβέρνηση γινόταν με Linux, ποιοί πολίτες θα ήταν σε θέση να δεχτούν επαναστατικές αλλαγές προς δικό τους όφελος? Ελάχιστοι... Διότι οι περισσότεροι δεν θα καταλάβαιναν τι συμβαίνει γύρω τους!

Εν κατακλείδι... Το μοντέλο "Κυβέρνηση - Πολίτες", με οποιοδήποτε λειτουργικό, δεν αποδίδει στους έλληνες! Το πρόβλημα είναι στο hardware!

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2008

Παιχνίδια Εμπιστοσύνης

"Και όταν ο μικρός Γιάννης έτριψε το μαγικό λυχνάρι, το τζίνι του είπε έχεις τρεις επιθυμίες - εμπιστέψου με..." Όμως το τζίνι είχε ήδη πιεί πολύ... Είχε πιεί μεγάλη ποσότητα "τίποτα" κι έτσι ο μικρός Γιάννης ζωγράφισε στο πρόσωπό του τη λέξη "γιατί;", και συνέχισε να παίζει με τα playmobil του.

Κι εκείνη η αποτυχημένη έκδοση "γάτας" είπε στο μικρό καναρίνι, κάνε μου αυτή τη χάρη και για αντάλλαγμα θα σε αφήσω να ζήσεις...
Και το καναρίνι "φαγώθηκε" να την εξυπηρετήσει και μετά "φαγώθηκε" στην κυριολεξία... Το καναρίνι τη ρώτησε "γιατί;" και εκείνη του απάντησε "είναι στη φύση μου...". Λογική απάντηση!
Αλλά αν απαντούσε "δεν ξέρω γιατί το έκανα..." τι θα σκεφτόταν το καναρίνι για τη γάτα;;;

Θα μπορούσε να ξαναρχίσει να πετάει;

Κι αυτή την πέτρα της εμπιστοσύνης με ποιό κριτήριο το πετάτε επάνω μου αγαπητές γάτες;
Πως κατάφερε τελικά να κελαηδήσει το καναρίνι την επόμενη νύχτα, μόνο η καρδούλα του το ξέρει...

Κι έτσι ήσυχα ήσυχα ξαναγυρνάω στα γαλλικά καφέ, στις μπουάτ που κανέναν δεν πρόδωσαν... Θα ρθεις μαζί μου ξανά άραγε;;;;