Έρχονται ώρες που στίβω το κεφάλι μου για να γράψω κάτι φυσιολογικό, ή τουλάχιστον αναγνώσιμο! Κάτι τέτοιες ώρες είναι που μου έρχονται στο κεφάλι όλα εκείνα τα παράλογα που αραδειάζω κατά καιρούς... Όμως όταν δεν μπορείς να εντοπίσεις το διακόπτη που ανάβει τη λάμπα που χρειάζεσαι, ανάμεσα στο χάος των χιλιάδων, τι διαφορετικό μπορείς να κάνεις; Δεν μπορείς να έχεις και την απαίτηση της λογικής συμπεριφοράς.
Αυτό το δαιμόνιομε περιτριγυρίζει καιρούς! Πως μπορείς να αλλάξεις την ψυχρή εκτέλεση ενός προγράμματος, αν δεν έχεις πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα;;;
Νιώθεις αδύναμος, αλλά πρέπει να είσαι ενεργό μέλος. Κι έπειτα τι σου φταίνε οι υπόλοιποι που ακούνε;
"Αν κάποτε κοιτάξεις πίσω φεύγοντας θα το θεωρήσω υπόσχεση... Αν πάλι δεν κοιτάξεις θα αισθανθώ προδομένος"
Μα πάλι, θα μου πεις (...και με το δίκιο σου...): "Εγώ τι μπορώ να κάνω για αυτό;"
Μα πάλι δεν έλαβα γνώση! Μα επιτέλους δηλαδή... Let it BE!!!
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
If we know what we are doing this would not call research...
Einstein...(Don't ask Einstein who!)
Ni. Sk.
Δημοσίευση σχολίου